Ellini startte met Cecile Smit in het L1. Tijdens het losrijden liep ze heel fijn en dat zette ze voort in de eerste proef. Slechts een haperingtje verstoorde het super mooie beeld. De jury was laaiend enthousiast en vond Ellini een gaaf dier, die eigenlijk niet in het M1 thuishoort, omdat ze volgens hem er niks voor hoeft te doen. Dat is als fokker/eigenaar toch wel heel leuk om te horen. In de 2e proef had Ellini af en toe haar koppie er niet bij en dat leverde 2 grove fouten op. Met 207 en 184 punten (1e en 4e prijs) , 3 winstpunten en een ereprijs op zak kon Ellini weer lekker in de weide.
Op zondag moest ik zelf aan de bak. Eerst was Zombra aan de beurt. Beide proeven gingen niet helemaal vlekkeloos, maar gaven toch een goed gevoel. Met 207 en 199 punten heb ik weer een winstpunt gescoord en was daar erg blij mee.
Cini voelde tijdens het losrijden geweldig aan. Achter de ring was er echter iets waar Cini bang voor was, dus ik had er de handen vol aan in de ring. Beide proeven gingen naar mijn gevoel heel redelijk, de tweede iets vloeiender als de eerste. De scores , zeker die van de eerste proef, vielen mij heel erg tegen: 183 en 204 punten. Gezien de bijna 20 punten verschil voor bijna identieke proeven en de reacties van mensen die beide proeven gezien hebben, vergeet ik de 1e score maar gauw. Mijn gevoel was super goed en dat is voor mij belangrijk.